Szałwia błyszcząca, szałwia ogrodowa – gatunek roślin z rodziny jasnotowatych.
Pochodzi z Brazylii, ale jest znana i uprawiana jako roślina ozdobna, w wielu krajach, także w Polsce. W naturalnym środowisku jest półkrzewem lub byliną. W Polsce jest uprawiana jako roślina jednoroczna i jest bardzo popularna.
Doskonale prezentuje się na rabatach, w pojemnikach i skrzynkach balkonowych czy misach. Jej jaskrawo czerwone kwiatostany (u kultywarów mogą mieć barwę łososiową, fioletową lub białą) dorastające do 30 cm wysokości nadadzą uroku każdej kompozycji.
Często spotyka się kompozycje szałwii błyszczącej ze starcem, którego srebrnoszary kolor ładnie współgra z ostrą czerwienią szałwii. Świetnie można ją również komponować z wieloma roślinami jednorocznymi takimi jak aksamitka, czy begonia stale kwitnąca. Uświetni i dopełni też rabaty bylinowe, nadając im charakteru.
Po przekwitnięciu należy sukcesywnie usuwać suche kwiatostany. Będziemy wówczas cieszyć się pięknie i zdrowo wyglądającymi roślinami aż do jesieni. Zabieg ten sprawi również, że będzie się lepiej rozkrzewiać.
Preferuje stanowisko słoneczne, a glebę wilgotną żyzną i dobrze przepuszczalną wodę.
Nawozimy nawozem do roślin kwitnących, w dawkach zalecanych przez producenta.
Szałwię błyszczącą rozmnaża się przez wysiew nasion. Można wysiewać już w lutym lub w marcu do ciepłego inspektu, lub do skrzynek, albo pojemników na parapecie. Kiełkują one około dwóch, a czasami nawet trzech tygodni. W tym czasie należy utrzymywać stałą wilgotność gleby, zraszając ją. Należy jednak robić to z umiarem, aby nie doprowadzić do wygnicia nasion.
Siewki należy pikować, najlepiej do małych doniczek, lub do skrzynek, zachowując odstęp między młodymi roślinami około 5 cm – do 7 cm
Na miejsce stałe wysadzamy w maju, gdy nie zagrażają już przymrozki. Roślina nie jest odporna na ujemne temperatury.
Ogrody od kuchni 
Dodaj komentarz